Dnevne arhive: 5. Maja 2019.

Šeme stanica uzane pruge Sočkovac – Gračanica, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica uzane pruge 0,76 m Sočkovac – Gračanica su: Sočkovac, Karanovac i Gračanica. 

Iz istorije:
Pruga uzanog kolosijeka 0,76 m Karanovac – Gračanica izgrađena je i puštena u saobraćaj 1. januara 1898. godine. Dužina pruge bila je 4+010 km. Mjesta i željezničke stanice Sočkovac i Karanovac nalaze na glavnoj željezničkoj saobraćajnici pruge Doboj – Tuzla – Simin Han od 1886. godine, (po uzanom kolosijek do 1951. godine) odnosno, od 1951. godine po normalnom kolosijek 1.435 m sve do dan danas.

Nakon puštanja u željeznički saobraćaj pruge normalnog kolosijeka Doboj – Tuzla (28. marta  1951. godine), opštine Sočkovac i Gračanica, tokom 1951. godine, u svojim regulacionim planovima razvoja imale su za potrebu ukinuti uzani  i izgraditi normalni  kolosijek na cijeloj dionici Gračanica – Karanovac – Sočkovac. Idejni projekat je završen i ovjeren (odobren) od strane Glavne direkcije jugoslovenskih željeznica dana 3. avgusta 1953. Ovaj projekat nikada nije realizovan tako da se željeznički saobraćaj, uzane pruge Sočkovac – Gračanica, odvijao sve do njenog ukidanja 1. novembra 1967. godine.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica uzane pruge Semizovac – Ivančići, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica uzane pruge 0,76 m Semizovac – Ivančići su: Semizovac, Ljubina, Srednje, Čevljanovići i Ivančići. 

Iz istorije:

Mjesto i željeznička stanica Semizovac (stara i nova zgrada) nalazila se na glavnoj željezničkoj magistrali uzanog kolosijeka Bosanski Brod – Doboj – Sarajevo od 1882. do 1947. godine. Izgradnjom Omladinske pruge, normalnog kolosijeka 1,435 m, Šamac – Sarajevo, krajem novembra 1947. godine, postaje stanica (nova zgrada) magistralne pruge Vrpolje – Doboj – Sarajevo.

Vezano na temu „Šeme stanica…od 1955. godine“, na prostoru stare stanične zgrade  Semizovac, pored pruge normalnog kolosijeka ostali su i kolosijeci uzane pruge sa odvojkom i upletajem pruge prema Čevljanovićima i Ivančićima. Pruga Semizovac – Čevljanovići izgrađena je i puštena u saobraćaj 26. januara 1885. godine. Produženje pruge od Čevljanovića do Ivančića izgrađeno je i pušteno u saobraćaj 15. Maja 1894. Dužina cijele dionice je 22+156 km.

Pruga Semizovac – Ivančići ukinuta je za saobraćaj 25. maja 1963. godine.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica normalne pruge Modriča – Gradačac, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica normalne pruge 1,435 m Modriča – Gradačac su: Modriča, Mišići stajalište – nema dokumentacije, Ledenica stajalište – nema dokumentacije i Gradačac.

Iz istorije:

Trasa pruge normalnog kolosijeka Modriča – Gradačac duga je 14+ 495 km i puštena je u saobraćaj 27. aprila 1951. godine. Pruga se gradila radnom akcijom po ugledu na gradnju pruge Brčko-Banovići. Sa radovima se otpočelo 03.05.1950. godine, i trajali su oko godinu dana da bi u novosagrađenu željezničku stanicu stigao prvi voz iz pravca Modriče 27. aprila 1951. godine.

Krajem 80-tih pruga za prevoz putnika polako gubi (osim teretnog) na značaju tako da se od novog reda vožnje vozova za 1986./87. i dalje nije planiran putnički saobraćaj već po „potrebi“ onda kada je narodna proslava ili manifestacija od značaja za regiju Gradačca. Od devedesetdruge godine prugom ne saobraćaju vozovi. „Prostorni plan Općine Gradačac 2008. – 2028“., u naslovu „Željeznički saobraćaj“ stoji: Eventualna revitalizacija bivše željezničke pruge Gradačac – Modriča je upitna sa ekonomskog aspekta… da u predloženom osnovnom konceptu razvoja željezničkog prometa Prostorne osnove Prostornog plana FBiH nije predviđena mogućnost revitalizacije željezničke pruge Gradačac – Modriča“.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica normalnog kolosijeka pruge Doboj Novi – Tuzla, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica normalne pruge 1,435 m Doboj Novi – Tuzla su: Doboj Novi, Klisura, Bosansko Suho Polje, Karanovac Novi, Sočkovac, Bosansko Petrovo Selo, Duboštica (ind. kolosijek Vojni), Lukavac Novi (ind. kolosijek Rudnik Puračić), Bosanska Poljana, Ogranak blok 3 nedostaje šema, Kreka Nova ( Solarski kolosijek, Separacija Kreka) i Tuzla. 

Iz istorije:
Pruga, uzanog kolosijeka 0,76 m, Doboj – Tuzla – Simin Han u dužini od 66.7 km puštena je u saobraćaj 29.04.1886. godine. Radovi na izgradnji pruge normalnog kolosijeka 1,435 m  započeti su krajem 1947. i završeni puštanjem u javni saobraćaj 28. marta 1951. godine. Putnički saobraćaj Tuzla – Simin Han ukinut je tokom 1945. godine. Međutim postojala je dionica uzanog kolosijeka od Kreka – Upletaj Kanara – Tuzla – Slavinovići – Simin Han u statusu industrijske pruge. Imamo podatak da je na ovoj liniji bio uvršten i putnički saobraćaj sve do maja 1954. godine.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica uzane pruge Međeđa – Priboj n/L, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica uzane pruge 0,76 m Međeđa – Priboj su: Međeđa, Rasputnica Most n/D, Strmica n/L, Dolovi – nema dokumentacije, Setihovo, Mrsovo (Mrzovo) – nema dokumentacije, Rudo, Mioće, Uvac i Priboj n/L.

Iz istorije:

Uzana pruga Međeđa – Priboj n/L puštena je u promet etapno: Međeđa – Uvac puštena je u saobraćaj 4. jula 1906. godine, Uvac – Priboj puštena je u saobraćaj 1. januara 1929. godine, a ukinute od maja do avgusta 1978. godine. Uzana pruga Međeđa – Priboj n/L duga je 49+900 km.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica normalne pruge Brčko Novo – Banovići, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica normalne pruge 1,435 m Brčko Novo – Banovići su: Brčko Novo (i Brčko), Bukovac, Mali Bukvik, Bukvik, Bosanska Bijela, Špionica, Srebrnik, Duboki Potok, Tinja, Mramor, Bosanska Poljana (veza za Kreku i Tuzlu, Doboju i ind. kolosijek za Bistarac), slijedi stajalište Kiseljak za koji nema šeme, Ljubače (ind. kolosijek za Mlin), Živinice (ind. kolosijek za pilanu), Donja Višća i Banovići.


Iz istorije:
Trasa pruge normalnog kolosijeka Vinkovci – Brčko duga je 52 km + 494. Pruga Vinkovci do rijeke Save puštena je u saobraćaj 29.10.1886.godine, da bi gradnjom željezničkog mosta preko Save 1894. zvanično uspostavljen željeznički saobraćaj na cijeloj dionici. Direktnu željezničku vezu sa tuzlanskim privrednim bazenom, a time i za južni koridor (Vrpolje – Doboj – Sarajevo – Ploče) ostvarena je izgradnjom pruge Brčko – Banovići 1946. godine. Izgradnja pruge trajala je 190 dana tj. od 1. maja 1946. godine do 7. novembra iste godine.
Dužina pruge od Stanice Gunja (od ovog mjesta je i otpočela izgradnja pruge) do Bosanske Poljane duga je 65+909 km, a od Bosanske Poljane do Banovića duga je 22+684 km što je ukupno 88,593 km.
Pošto ova trasa pruge povezuje dvije regije, Hrvatsku i Bosnu i Hercegovinu, po stacionaži od Vinkovaca do kilometra 50+872 (Stanica Gunja) pripada Hrvatskoj, zatim slijedi željeznički most dug 646 dužnih metara i stanica Brčko koji pripada BiH. Stanica Brčko, željezničkim razgraničenjem, pripada Željeznici Republike Srpske i u svojoj nadležnosti ima 6 kilometara pruge, dok je dalje pruga pod ingerencijom Željeznice Federacije BiH. Radna jedinica za vuču vozova Brčko, sastavni je dio sekcije za vuču vozova Doboj, a obezbjeđuje je osoblje za vučna vozila za rad manevre na području Brčkog i vožnju vozova na relaciji Doboj -Brčko.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica uzane pruge Bila – Trenica, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica uzane pruge 0,76 m Bila – Nova Bila – Trenica su: Bila, Nova Bila, Bučići i Trenica. 

Iz istorije:
Uzana (šumska željeznica)  pruga 0,76 m  Bila – Trenica, dobrovoljnim omladinskim radom u režiji Uprave gradilišta Omladinske pruge Šamac – Sarajevo otpočela je sa gradnjom ljeta 1947. i puštena je u promet 11.11.1947. godine u dužini od 7,700 m. U njenoj izgradnji radilo je 1297 omladinaca gdje je izgrađeno 24 objekta, 10 propusta i 5 mostova, od kojih su mostovi preko rijeka Lašve i Grovnice dugački 100 metara. Pruga je prestala sa radom ukidanjem uzane pruge Lašva – Travnik – Jajce krajem maja 1975. godine.

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.

Šeme stanica uzane pruge Gabela – Ploče, 1955. godine

Iz dosad prikupljene građe dostupne šeme stanica uzane pruge 0,76 m Gabela – Ploče su: Stanice Gabela, Metković, Kula, Opuzen, Komin, Rogotin i Ploče.


Iz istorije:
Uzana pruga Gabela – Ploče otpočela je sa gradnjom 1939. godine i puštena je u promet 25.11.1942. godine, a ukinuta  30. novembra 1966. godine. Od 1. decembra 1966. godine u saobraćaj je puštena pruga normalnog kolosijeka Sarajevo – Ploče – Sarajevo.

Ploče su kroz istoriju nekoliko puta mijenjale ime. U starim kartama stajalo je ime Ploča po karakterističnoj jednoj ogromnoj ploči uz obalu mora. Između dva svjetska rata mijenja se u ime Aleksandrovo po kralju Aleksandru Karađorđeviću. U vrijeme italijanske okupacije za vrijeme Drugog svjetskog rata Talijani su u kartama unijeli ime Porto Tolero, da bi za vrijeme SFRJ vraćeno ime Ploča (u jednini) u Ploče (u množini) da bi u dva navrata, od 1950. do 1954. i od 1980. do 1990. godine nosile ime Kardeljevo, po istaknutom revolucionaru i komunisti, Slovencu Edvardu Kardelju. Između 1954. do 1980. i od 1991. godine godine vraćeno je staro ime u Ploče.  

Napominjemo da je arhivska građa na ovoj stranici u vlasništvu web portala vremeplov.ba i ne smije se objavljivati ili ponovno koristiti bez izričitog dopuštenja.